Dit jaar besloten we voor kerst een keer naar Venetië te gaan. Ik maakte me wel zorgen of de stad in december niet ‘gewoon’ blank zou staan. Maar op Internet staan een hoop filmpjes waarin de straten van Venetië in december droog zijn, al dan niet overdekt met sneeuw. We boekten dus. Afgelopen vrijdag was het helaas toch zover: de lagunestad werd weer geteisterd door uitzonderlijk hoogwater (acqua alta in het Italiaans). Al voor de 179e keer dit jaar. Nooit eerder overstroomde de Piazza San Marco in één jaar zo vaak. Meer dan de helft van de stad stond onder water.
Bij ons laatste bezoek aan de Italiaanse stad, begin van de zomer 2004, stond Venetië ook blank. Onze kinderen waren nog zo klein dat ze amper boven water zouden uitkomen als we zouden waden. Dus bleven we maar op de plankieren lopen. Op de kruispunten stonden politieagenten om het voetgangersverkeer te stroomlijnen. Daarna hebben de overstromingen zich alleen maar verergerd. De autoriteiten wijten dat meestal aan overvloedige regenval en de stand van de maan. Dit jaar is het water al 39 keer een meter hoger geweest dan normaal. Vorig jaar was dat nog ‘maar’ 32 keer.
Na elke overstroming zakte het water in het verleden wel weer, maar echt structurele maatregelen bleven lang uit. In 2003 werd echter, na jarenlang touwtrekken, begonnen met de bouw van de stormvloedkering MOSE (MOdulo Sperimentale Elettromeccanico). Die zou in 2011 gereed zijn. Dat paste toen ook goed in het verkiezingsprogramma van de centrumrechtse coalitie, waarin werd beloofd om tal van grote infrastructurele projecten uit te voeren. MOSE lag daarvóór al twintig jaar op de tekentafel.
Bij de start in 2003 was het premier Berlusconi zelf die de eerste steen symbolisch in de lagune van Venetië gooide. De nieuwe beweegbare stormvloedkering MOSE zal nu, volgens de laatste berichten, pas in 2012 kunnen ‘proefdraaien’. Twee jaar later moet het megaproject, dat vier miljard euro kost, de misschien wel meest beroemde stad van Italië beschermen tegen het hoogwater. Tachtig grote deuren rusten dan op de zeebodem om bij dreigend hoogwater de lagune bij Venetië af te sluiten.
Of 2014 nu wel haalbaar is moeten we afwachten, gezien de huidige politieke en financiële situatie van Italië. Maar ik hoop zelf dat deze prachtige stad niet zal verdwijnen onder het water. Misschien kunnen mijn kinderen er dan ooit heerlijk met hun kinderen rondwandelen en dan niet op plankieren, maar gewoon op straat.
En nu eerst maar eens even kijken of het water alweer wat gezakt is, want we hebben tenslotte nog een paar dagen…
Libelle Nieuwscafé, 9 december 2010
NB: men streeft nu naar 2022 …