Drie jonge natuurbeschermers stonden gisteren centraal in Burgers’ Zoo in Arnhem, tijdens de uitreiking van de Award van de Future for Nature Foundation, in aanwezigheid van ongeveer 300 mensen, die op de een of andere manier met de Stichting hebben te maken. Ook burgemeester Pauline Krikke was aanwezig en Alex van Hooff, directeur van Burgers’ Zoo en tevens bestuurslid van de Stichting, ontving iedereen persoonlijk gistermiddag.
De Stichting Future for Nature probeert natuurbehoud te stimuleren door jonge mensen die zich hiervoor hebben ingezet te belonen met een award en een geldprijs van 50.000 euro ieder, ter vrije besteding overigens. Daartoe heeft het bestuur een internationale selectiecommissie benoemd onder de bezielende leiding van Saba Douglas Hamilton. U kent haar misschien van BBC-series en documentaires die zich voornamelijk in Afrika afspelen (Big Cat Diaries, Rhino Nights, The secret life of elephants). Verder zet zij zich in voor olifanten in Samburu Nationaal Park in Kenia, waar vlak voor haar vertrek zojuist een overstroming heeft plaatsgevonden. Dat belette Douglas Hamilton echter niet een vurig pleidooi voor de natuur en het behoud ervan te houden. Dat gold ook voor Angela Cropper, die sprak namens de UNEP (United Nations Environmental Program) en hier vandaag nog eens toelichtte waarom de VN het jaar 2010 heeft uitgeroepen tot het jaar van de biodiversiteit. Achtereenvolgens mochten de drie awardwinnaars, geselecteerd uit ruim honderdvijftig inzendingen wereldwijd, hun projecten aan het publiek tonen.
Jean Thomas toont in een indrukwekkende presentatie haar inspanningen in Papoea-Nieuw-Guinea, waar zij de boomkangoeroe destijds op uitsterven aantrof. In 2003 verliet zij daarom samen met haar man Australië om zich aan te sluiten bij AVI, een Australische vrijwilligersorganisatie, om te werken voor the Tenkile Conservation Alliance (TCA), een non-gouvernementele organisatie. In de afgelopen zeven jaar hebben zij verschillende strategieën ontwikkeld om dit dier te redden o.a. door scholingsprogramma’s. Door de lokale bevolking wordt op deze dieren gejaagd. Om toch te kunnen voldoen aan de vraag naar vlees heeft Jean daarom voorgesteld o.a. konijnenfarmen in te richten, om zo verdere jacht op inheemse dieren te voorkomen. De scholingsprogramma’s hebben de bevolking duidelijk gemaakt dat zij zuinig moeten zijn op hun omgeving en de boomkangoeroes bijna op uitsterven staan. Zij hadden hier eerder geen idee van, volgens Jean. In zeven jaar tijd is dankzij al deze maatregelen de populatie van de dieren van 100 naar 300 dieren gegaan. Een onvoorstelbaar resultaat in zo’n korte tijd.
Als Alberto Campos, afkomstig uit Brazilië, vertelt waarom hij hier vandaag als awardwinnaar mag aantreden, zijn ook zijn beelden aangrijpend genoeg om even te pinken. Een bedreigde vogelsoort, de Araripe Manakin, heeft geen bomen meer om in te nestelen. Jungle wordt immers gekapt in het Noordoosten van Brazilië ten behoeve van voornamelijk koffieplantages de laatste jaren. Nestkasten bieden hier soelaas. Het vogeltje heeft nog maar 28 km2 om in te leven. Het meest bedreigd is echter de grey breasted parakeet, waarvan er nog maar ongeveer 250 zijn. Voorheen kwam deze vogel in heel Brazilië voor. Meest aandoenlijk zijn echter de beelden van baby antillean manatees, een soort van zeekoeien, die met de fles in het water worden gevoed. Deze dieren kwamen voorheen in mangrove gebieden in groten getale voor. Met het afnemen van deze gebieden door bijvoorbeeld de opkomst van garnalenkwekerijen neemt ook deze diersoort in aantal schrikbarend af.
Als laatste mag onze landgenote Els van Lieveren aantreden. Een schokkende film vormt haar introductie. Een film over handel in makaken uit Marokko, ook iedere dag te koop op de markt in Marrakech. Deze aap is eveneens bedreigd. We zien filmbeelden van handelaren en gekooide en aan kettingen gelegde aapjes. Van de ruim 17.000 exemplaren die in 1975, buiten Azië, in het wild leefden is het aantal teruggelopen tot ongeveer 2500 in 2010. Naar schatting worden er ongeveer 300 tot 400 dieren per jaar verhandeld en verscheept naar Europa om daar ofwel te sterven ofwel in gevangenschap als huisdier door te brengen. Onaanvaardbaar, vindt Els. Zij richtte dan ook de Moroccan Primate Conservation Foundation (MPC) op en zet zich sinds 2003 samen met een heleboel andere organisaties in voor het behoud van de zgn. Barbary macaque.
Gedreven sprak Douglas Hamilton de zaal tot slot op overtuigende wijze toe, dat de klok wat dat betreft op vijf voor twaalf staat. Toch geven deze jonge mensen, die vandaag in de spotlight staan, gelukkig hoop voor de toekomst. Een staande ovatie viel de awardwinnaars en de organisatoren vervolgens ten deel.
Mocht u op reis dus in de buurt van een van deze drie jonge mensen zijn, dan kunt u ze op wat voor een manier dan ook, misschien een hart onder de riem steken en als u geluk heeft, ook nog genieten van de dieren waarvoor zij dit allemaal doen.
Voor informatie rondom future for nature
Sites van de awardwinnaars zijn achtereenvolgens:
www.tenkile.com
www.aquasis.org
www.mpcfoundation.nl
20 maart 2010