Ik heb het echt gedaan. Ik ben er geweest. Had ik tevoren nooit gedacht. Dat ik dat aan zou kunnen. Of dat ik het überhaupt leuk zou vinden. Leek me namelijk niet echt wat. Al die nep. Wie bouwt er nu een heel Europa na? Ja, in Madurodam-formaat, dat kan ik nog wel begrijpen, ja. Maar dit is op grotere schaal.
Het lijkt eigenlijk wel een soort van speelparadijs, niet alleen voor kinderen, maar ook voor groten. Dat park van die Amerikaanse muis in Frankrijk zeg maar, maar dan voor volwassenen. En à la, je kunt je kinderen er mee naartoe nemen, want achtbanen zijn er ook, maar over het algemeen wordt er (te)veel gedronken en vooral ook veel gegokt daar. En ik ben tegen gokken (over het drinken zul je me niet horen). En dus tegen onzinnig veel geld over de balk smijten (nou hoeft dat hier in principe ook niet, als je dat niet wilt, want er is zoveel gratis te doen). Maar, zoals alles in het leven: soms moet je je principes laten varen. Voor een goed doel. Zoals het vieren van een heerlijke gezinsvakantie in een prachtige natuur. Want die is er volop rondom het speelparadijs voor grote mensen. Je kunt er als een cowboy over de waanzinnig indrukwekkende prairie paardrijden, genieten van wilde ezels die grazend voorbij slenteren en daarna zo´n beetje de laatste bizon zien die in deze omgeving nog te vinden is. ´s Avonds kun je fonteinen huizenhoog zien spuiten op de maat van de muziek van Michael Jackson en daarna kun je maar zo aanlopen tegen een heuse liveband, die bekende countrynummers ten gehore brengt (die je echt allemaal kunt meezingen) onder begeleiding van dansende cowboys en -girls in korte spijkerbroekjes met grote cowboyhoeden op (want het is er aangenaam warm in mei). Lijkt u niks hoor ik u denken, maar ik was erbij. En ik vind het een aanrader: Las Vegas! Ik zou zeggen: DOEN!
Fourmonths.nl, 31 mei 2012