Een pareltje niet te ver van huis. Je vindt het aan het begin van het Sauerland, op drie uur rijden vanaf Utrecht. Een leuke afstand toch voor een weekend weg?
Het belooft dat weekend in juni lekker zonnig te worden dus maken we graag een uitstapje over de grens. Bij het zoeken naar een leuke bestemming stuiten we op de Möhnesee, een van de grootste stuwmeren van Nordrhein Westfalen. De stuwdam die in de rivier de Möhne werd opgetrokken is ook een van de oudste in Duitsland. Ten tijde van de bouw ervan in de periode 1908-1913 was het zelfs de grootste van Europa. En er kleeft ook een belangrijke geschiedenis aan deze plek.
Die Nacht der Sintflutbomber
Op 16 mei 1943 vlogen de Engelsen in Lancaster bommenwerpers naar het Ruhrgebied om stuwdammen te vernietigen. Daardoor zou Hitler zonder drinkwater en koelwater komen te zitten voor zijn wapenfabrieken. De vloedgolf die hierdoor zou ontstaan raakte dan ook meteen civiele doelen. Honderden slachtoffers veroorzaakte de metershoge vloedgolf in het Möhnedal. Het grootste deel daarvan betrof dwangarbeiders en krijgsgevangenen. De missie was volgens de Engelsen een succes, maar de verliezen groot: iets meer dan de helft van het eskader keerde maar terug. Na deze operatie (Chastise) stond het squadron bekend als de Dam Busters.
Mahl AnderZ
Terug naar fijner tijden: we kijken intussen uit over het gevaarte van een stuwdam en drinken koffie bij de afvaart van de rondvaartboot. Mensen staan hier al in de rij te wachten. Wij hebben dit weekend gelukkig onze fietsen bij ons, dus stappen daar lekker op. Strandtent Mahl AnderZ ligt er aanlokkelijk bij maar opent pas om 12 uur ’s middags. Langs de noordoever trappen we daarom verder richting Seepark Möhnesee. Af en toe trotseren we een heuveltje maar de weg is verder grotendeels vlak. We gaan alleen maar door het groen met aan de rechterzijde uitzicht over het blauwe meer dat schittert in de felle zon. Er liggen maar liefst vijf bruggen over het meer en allemaal zijn ze vlak. Heerlijk dus om overheen te fietsen met aan beide zijden water om je heen.
Arnsberg
Aan de zuidoever treffen we nog een heerlijke strandbar maar die laten we rechts liggen: we willen door naar Arnsberg, een lieflijk vakwerk dorpje. We willen de grote weg vermijden dus zwoegen we over de heuvel, dwars door het bos, op een stuiterweg in de brandende zon naar de andere kant. Via het schattige gehucht Bruchhausen bereiken we Arnsberg voor een terras in de schaduw en een Kaffee mit Kuchen. Dat wordt uiteindelijk een Bier mit Kuchen want we hebben vreselijke dorst.
Ruhrtalradweg
Terug gaat het langs de rivier de Ruhr over de Ruhrtalradweg. Hier genieten we van het gekabbel van water en de natuur die er weer wordt teruggebracht. Je peddelt hier vlak langs de grote weg maar daar heb je door die hoge muur van groen eigenlijk geen idee van. Verderop slaan we rechtsaf om langs de Möhne weer terug omhoog te klimmen richting Möhnesee. Een vals plat, dus mocht je er gaan fietsen dan weet je wat je te wachten staat. Terug aan het meer wacht het strandterras op ons. Na het eten genieten we hier nog bijna de hele avond van de aanblik over de dam en het meer.
Bij ondergaande zon (hoe romantisch wil je het hebben?) gaan we over de dam en rond het meer terug naar onze B&B. Morgen doen we het rustiger aan.
Waterfiets
Na onze Duitse broodjes stijgen we weer op en fietsen een uurtje of twee rond de Möhnesee, pakken weer een andere brug en een andere afsteek. Koffie doen we natuurlijk bij onze stamkroeg en gisteren zagen we ze daar al liggen: trapbootjes. Eigenlijk niks voor ons maar het is zo warm dat we graag het water op gaan. Trappelen dus maar. Heerlijk naar het midden van deze waterplas en mijmerend ronddobberen in een waanzinnig panorama. Wie wil dat nu niet?
Van een overheerlijke late lunch genieten we op weer een ander deel van het terras. Wat een verwennerij, een weekend lang!
Onderweg naar huis begint het steeds meer te betrekken en uiteindelijk te regenen. Volgens mij hebben we dat weekend de goede keuze gemaakt.
14 juli 2023