Aangezien Zuidoost Sicilië voor ons nog onbekend terrein is – en we twee decennia geleden geen tijd meer hadden voor de Etna tijdens onze roadtrip door Sicilië – gaan we ditmaal richting Syracuse.
Of om precies te zijn naar Avola. Want in zo’n midweek met warm weer verblijven we graag in de buurt van een strand. Bovendien liggen de veelgeprezen stadjes Noto en Ragusa ook op de route als we gebruik maken van die ongelooflijke aanbieding naar het vliegveld van Comiso. Het is eind juni. Als we arriveren is het heet op Sicilië. Onderweg tikken we zelfs een paar keer de 40 graden aan.
De Barok
Het zuidoostelijk deel van Sicilië bestaat uit de provincies Syracuse en Ragusa. Aan het eind van de 17e eeuw werd dit deel getroffen door een aardbeving. Van de meeste steden en dorpjes bleef niet veel over. Toen alles werd herbouwd deed men dat dan ook in de stijl van toen: de Barok. Acht steden in Val di Noto (waaronder Noto en Ragusa) en Syracuse staan daarom op de Unesco wereld erfgoederenlijst. De eerste omdat zij de laatste bloei van de barokke kunst in Europa vertegenwoordigen. De tweede omdat het oude Syracuse de stadskern van Ortygia omvat, dat werd gesticht door Grieken uit Korinthe in de 8e eeuw voor Christus. Cicero beschreef dit als de ‘allergrootste Griekse stad en allermooiste van allemaal’.
Syracuse / Ortygia
Cicero heeft niet gelogen. Ook nu is Ortygia nog steeds een plaatje. En gelukkig heeft het zijn sfeer kunnen behouden, ondanks alle eettentjes, terrassen en toeristen die hier rond lopen. Sterker nog: deze maken het nog gezelliger.
Loop vooral rond borreltijd lekker rond in de buurt van de Fontana Arethusa. Pak er een terrasje, zodat je voor het diner nog even de zon in de zee kunt zien zakken. Op het fraai verlichte plein voor de imposante kathedraal kun je ook heerlijk (vis) eten. En genieten van alle pracht en praal en levendigheid om je heen. Maar er zijn zoveel leuke plekken in deze oude stad, dat ik ze hier niet allemaal kan beschrijven.
Wel wil ik twee plekken noemen die de moeite van het bekijken in ieder geval waard zijn: de fontein van Diana (1907) op de Piazza Archimede en de resten van de Griekse tempel van Apollo (Largo XXV Luglio).
Noto
Gezien de hitte deze midweek bezoeken we ook Noto ‘s avonds. Je loopt de stad in onder de Porto Reale door en wat een grandeur heeft dit stadje dan met al haar barokke gebouwen. Niet voor niets wordt dit door velen als het mooiste stadje van Sicilië beschouwd of zelfs als een van de belangrijkste baroksteden van heel Italië. Ik kan het zelf niet goed bepalen, ook omdat ik nog niet in Lecce ben geweest (staat nog hoog op mijn lijstje).
De imposante kathedraal en het palazzo Ducecio aan de Piazza Municipio zijn niet te missen en eten op straat kan overal. Wij nemen plaats onder de smaakvol verlichte bomen bij Ristorante Il Giglio, hoe romantisch! Een tip: de mosselen zijn hier super goedkoop en ultralekker!
Ragusa
Ragusa doen we overdag aan op de weg tussen de luchthaven en Avola. Echt een schitterend dorp met uitzicht over het hele dorp van bovenaf. Omdat het veel te heet is maken we steeds korte wandelingetjes en stappen dan de airco van de auto weer in. Denk hier dus aan als je deze kant op gaat. Doe dat vooral niet hartje zomer (als je niet goed tegen extreem hoge temperaturen kunt).
Ragusa kent twee delen: Ragusa Superiore, moderner en hoger gelegen en Ragusa Ibla, ouder en lager gelegen. In Ragusa Ibla vind je de barokke architectuur, zoals bijvoorbeeld de Duomo San Giorgio, met zijn vrijstaande trap. Plan een bezoek aan Ragusa vooral rond lunch of diner in, want Ibla staat bekend om zijn smakelijke restaurantjes.
Avola
Als we in Avola aankomen valt ons dat in eerste instantie een beetje tegen. Toch heeft Avola ook een gezellig (vooral ’s avonds) dorpsplein (Piazza Umberto I) met twee verrukkelijke gelateria’s. Verder heeft het een lange weg langs de kust met wat strandjes.
De onze spant de kroon en bevindt zich op loopafstand van onze Bed & Breakfast (Marricriu, Via Vespi Siciliani 2). Een zalig onderkomen met een prachtig 3-persoonsappartement met terras en uitzicht over het heerlijke zwembad beneden in de tuin. Het ontbijt is er ook dik in orde. En de uiterst vriendelijke eigenaresse helpt je graag met uitstapjes, al hadden wij daar niet allemaal tijd voor. Wel is het hier vandaan zo’n 20 minuten lopen naar eerdergenoemd dorpsplein, wat ver kan zijn bij +38 graden. Maar dat lijkt me normaal gesproken geen probleem.
Ristorante Pizzeria La Scogliera met terras uitkijkend over zee is gelukkig maar op tien minuten loopafstand.
Etna
De Etna zie je al van verre opdoemen. De weg ernaartoe wordt spannender. Als we de berg op rijden zien we steeds meer donker lavagesteente. En op enig moment zien we daar een dak van een huis uit steken. Wat bizar!
Eenmaal boven nemen we de kabelbaan naar boven. De bovenste krater gaan we vandaag echter niet zien want de vulkaan is, zoals vaker de laatste tijd, behoorlijk onrustig. Dus lopen we verder een stuk omhoog om te genieten van de vergezichten over die gigantisch uitgestrekte Etna. Ze heeft dan ook meerdere kraters. Het lijkt een maandlandschap maar dan wel een bijzonder. Hier en daar groeit groen op de zwarte lavasteen en soms zien we ook rood gesteente in kraters. Kortom: een bezoek aan deze plek is een echte aanrader als je in de buurt bent.
Avola
Zo’n bezoek is prima te combineren met de historische stad Catania. Wij rijden echter in ruim anderhalf uur terug naar Avola, zodat we nog een duik kunnen nemen na alle inspanningen met deze temperaturen.
We huren weer bedjes met parasol bij onze ‘eigen’ strandtent (Bagno Lido Eden).
Vendicari natuurreservaat
De laatste dag gaan we naar het fraaie Calamosche Beach in het natuurreservaat Vendicari. Zo’n twintig minuten zuidwaarts rijden vanaf Avola.
Na een flink stuk rijden over onverharde weg kun je de auto kun je parkeren bij Agriturismo Calamosche. Daar is een knus terrasje onder de bomen en een kneuterige maar heerlijke buitendouche. Je moet dan nog wel een klein half uur lopen tot aan het strand over (soms rulle) zandpaden, wat bij deze hitte nog wel een opgaaf is.
Er zijn trouwens meer agriturismo’s in het reservaat, net als dat er meer strandjes zijn. Een van de voordelen van langer terug moeten lopen is in ieder geval dat je lekker honger hebt als je weer terug bent. Zie zelf hoe je hier kunt smullen op www.agriturismocalamosche.it
Oud en nieuw
Voor wie van oudheid houdt – net als ik – is Cava d’Ispica (archeologisch gebied bij Modica) misschien nog een aanrader. Dit is een natuurlijke kloof van ongeveer 13 kilometer, bewoond sinds de bronstijd en bezaaid met grotwoningen, heiligdommen en begraafplaatsen uit verschillende periodes. Bij hevige regenval kun je hier niet terecht. De parkeerplaats in het dal ervoor staat dan al onder water staat er aangegeven. Raadpleeg voor meer informatie: http://www.cavadispica.org/
Voor wie van iets moderners houdt is het ‘Santuario delle Madonna delle Lacrime’ misschien interessant. Dit is gebouwd nadat een echtpaar in 1953 een beeltenis van de Madonna in hun woning had zien huilen. De tranen bleven naar zeggen maar komen. Toen een commissie deze als echt beoordeelde werd hun huis tot Santuario (=heiligdom) omgevormd. Ook voor wie niet gelooft is deze kerk qua moderne architectuur fantastisch om te zien met haar soort van paraplu dak. Ga er dus vooral ook naar binnen (Piazza della Vittoria 26, Syracuse).
20 januari 2019