Huelva, de vrij saaie havenstad in het zuidwesten van Andalusië, wordt niet overlopen door toeristen. Daar komt nog bij dat de stad in een uithoek van Spanje ligt, vrijwel tegen de Portugese grens aan. In de jaren zestig ging het niet best met Huelva en werden alle vervallen monumentale panden met de grond gelijk gemaakt. De stad blinkt dus niet uit in schoonheid, maar waarin dan wel?
Columbus
Bij Spanjaarden staat het bekend als de vertrekplaats van Columbus toen hij in 1492 naar Amerika voer. Zoals in bijna iedere havenstad van Spanje staat ook in Huelva, om precies te zijn op de gezellige Plaza de las Monjas, een (naar mijn mening vrij onbeduidend) beeld van de beroemde ontdekkingsreiziger. Zijn standbeeld, iets buiten het centrum, aan de monding van de Rio Tinto, is daarentegen immens en indrukwekkend en zeker een stop waard (zorg in deze omgeving sowieso voor goed vervoer want het openbaar vervoer is in de regio erbarmelijk slecht geregeld). Je hebt hier een mooi uitzicht over de rivier en een eindje verder liggen nog drie replica’s van de schepen waarmee Columbus destijds richting westen vertrok.
Strand
De rust in deze Zuid-Spaanse stad is weldadig. Datzelfde geldt voor haar stranden. Lang en breed en zalig om te verblijven. Zo lagen wij ter hoogte van Nuevo Portil zo’n twintig autominuten ten zuidwesten van de stad. Komend vanuit het centrum passeer je onderweg de prachtige Laguna de El Portil, waar enkele tientallen flamingo’s te bewonderen zijn. Gelukkig zijn ze goed beschermd en je kunt er niet echt bij komen. Bij de stranden hier vind je gezellige ‘chiringuitos’ ofwel strandtentjes, waar je heerlijk kunt eten en drinken zoals overal in Spanje. Begin juni is er verder weinig uitgebaat: iedereen heeft zelf een parasol en stoeltje mee. Ik weet niet of dat ook voor het hoogseizoen geldt. Feit blijft dat het strand hier schitterend is, begrensd door zandduinen begroeid met pijnbomen en struiken.
Muelle de Riotinto
Volgens mij is hij pas dit jaar afgebouwd: de boulevard langs de rivier ter hoogte van de zogenaamde Muelle de Riotinto. Een hele mooie pier waar tot 1976 de spoorweg 300 meter in zee liep om de gewonnen erts rechtstreeks over te laden in schepen. Een fraai stukje – van oorsprong Brits – industrieel erfgoed dat gelukkig aan de sloophamer is ontsnapt. Wandel gerust over de twee verdiepingen van de pier en vooral bij zonsondergang is het in deze fotogenieke omgeving ook een genot om op een terras plaats te nemen. Je loopt er vanaf het treinstation in tien minuten heen en vergeet dan vooral je camera niet.
Smullen
De inwoners van Huelva worden ook wel liefkozend ‘choqueros’ genoemd, vanwege hun voorliefde voor het eten van zogenaamde ‘chocos’ (inktvis en dus niet de pijlinktvis van de ‘calamares’). Vis eten kun je hier dan ook als de beste. ’s Avonds wordt iedere straat van de stad ingenomen door terrassen waar nauwelijks nog een vrij plekje valt te vinden. Om te beginnen is een echte aanrader voor de lunch wat mij betreft Bar Pappi’s (Calle Conde López Muñoz, 4). Eigenaar Juan Antonio, zoon Alberto en schoondochter Lizeth verwennen je hier voor weinig met de ene na de andere tapas op de glazen toonbank – want een echt gezellige omgeving heeft dit kleine en smalle restaurantje niet – maar wat een warmte stralen de mensen hier uit. Het wandtegeltje met de tekst ‘no tenemos wi-fi, hablen entre ustedes’ (we hebben geen wifi, we praten met elkaar) bevestigt dat alleen maar. Met zo’n volle buik volstaat een kleine tapa voor de avond en die nuttig je prima op het terras van El Tapeito (Calle Pablo Rada 2), geen fancy restaurant maar wel gespecialiseerd in verse vis en schaaldieren voor weinig in een supergezellige ambiance.
Nationaal Park Doñana
Ten oosten van de stad ligt tot slot het fraaie Nationale Park Doñana aan de monding van de Quidalquivir, in het verleden eigendom van hertogen die het als jachtgebied beheerden en tegenwoordig beschermd natuurgebied. Op enkele uitzonderingen na is menselijke bebouwing en bewoning hier niet toegestaan. Er zijn ook nauwelijks wegen. De diversiteit in flora en fauna is hier groot, zo vormen de moerassen in deze rivierdelta een ideale pleisterplaats voor (trek)vogels en schijnt bijvoorbeeld de lynx er nog voor te komen. Je kunt er ook heerlijk wandelen, maar pas op voor de hitte, begin juni was het er al meer dan aangenaam. In het park ligt ook het bijzondere bedevaartsoord El Rocio, dat rond Pinksteren druk bezocht wordt in verband met de zogenaamde Romeria. Het park is dan voor toeristen gesloten. Raadpleeg hiervoor zo nodig het VVV van Huelva of Sanlucar de Barrameda (aan de overkant van de Quidalquivir).
Tot slot een tip voor je verblijf: Senator Huelva Hotel, een centraal driesterren (zakelijk) hotel aan Calle Pablo Rada nummer 10 met een heerlijk ontbijtbuffet en gelukkig om de hoek van restaurant El Tapeito!
11 juli 2019