Ik weet niet hoe het met u staat, maar ik had nog nooit eerder van Loreto gehoord. Wel van Lourdes natuurlijk, waar Maria op 11 februari 1858 zou zijn verschenen aan Bernadette Soubirous: “IK ZAG EEN DAME IN HET WIT GEKLEED: ZIJ DROEG EEN WIT KLEED, OOK EEN WITTE SLUIER, EEN BLAUWE GORDEL EN EEN GELE ROOS OP ELKE VOET”.
Overlevering
Anders dan bij Lourdes is er in Loreto geen sprake van een verklaring van een bepaalde persoon. Eerder van een overlevering. Volgens de legende zouden engelen, na de verovering van Palestina door de Arabieren, het geboortehuis van Maria vanuit Nazareth naar hier hebben overgebracht. Een andere lezing is dat de kruisvaarders het huis hebben ingescheept en naar Italië hebben gebracht. Hoe dan ook, Loreto is een druk bezocht bedevaartsoord. Dat vertellen de reisgidsen je tenminste.
Toen wij hier, hartje zomer, dan ook toevallig terecht kwamen werden we aangenaam verrast door dit pareltje in de vlakte langs de Adriatische Zee, slechts tien minuten landinwaarts rijden vanaf Porto Recanati (Marche).
Santa Casa
Een lange, heerlijk overschaduwde, straat, vol met winkeltjes die heiligheden verkopen, leidde ons de heuvel op naar het prachtige plein waaraan de Santuario della Santa Casa ligt. Deze drieschepige kerk heeft als grondvorm een Latijns kruis en is gebouwd boven het heiligdom van de Santa Casa, het Heilige Huis van Maria dus. De verschillende stijlen van het bouwwerk wijzen op een lange bouwperiode, waarbij vele kunstenaars betrokken zijn geweest. In de 15e eeuw werd begonnen met de bouw van de Basiliek en rond 1750 werd de campanile (klokkentoren) als laatste gebouwd.
Rust
Op het plein voor de kerk zagen we franciscaanse monniken, in gewaden van ruwe stof, met lange mouwen, bijeengehouden met een koord. Verder liepen er nonnen, in witte katoenen jurken met, net als Maria ten tijde van Bernadette, witte sluiers. Er zaten tekenaars rondom de fontein met krijt. Die gaven de heilige grond waarop wij ons bevonden in hun tekeningen weer. Maar toeristen of bedevaartgangers zagen we nauwelijks. Misschien komen die ook niet in het hoogseizoen. De rust in Loreto stond dan ook niet in verhouding tot de gekte van Lourdes.
Na wat rondgelopen te hebben in dit dorpje in de gloeiende hitte, vonden we een terras in de hoek van het plein. Het was heerlijk overschaduwd door een wit uitvalscherm en omzoomd door olijfboompjes in grote terracotta potten. En terwijl wij hier aan onze cappuccino’s nipten, bedachten we ons dat een bedevaart zo slecht nog niet is.
Volkskrantreizen.nl, maart 2010