right-arrow

Altenahr. Als ik aan mijn jeugd denk, denk ik ook vaak aan Altenahr in de Eifel in Duitsland. In het groen op de camping bij het spoor en zwaaien naar het treintje in trainingspak met rubber laarzen. Erg mooi weer zal het dus wel niet geweest zijn, maar daar let je als kind niet op. Mooie wandelingen maken in de “bergen” en klimmen op rotsen tussen de wijnranken, dat is wat me nog bijstaat.

Altenahr ligt in het wilde, romantische Ahrtal, in de Eifel in Duitsland. De Ahr stroomt hier tussen grillige rotspartijen en steile bergen door, waarvan de hellingen begroeid zijn met druiven. Er vinden in deze streek dus ook meerdere malen per jaar wijnfeesten plaats. Je hoeft vanuit Nederland vaak niet meer dan tweeënhalf uur te rijden om er te komen.

Hier start (of eindigt) ook de zgn. Rotweinwanderweg, al meer dan 30 jaar zo’n beetje de meest bezochte attractie van Duitsland. Over een lengte van 35 km voert deze wandelroute, op halve hoogte, door het dal en de wijngaarden. Reden genoeg dus om ons halverwege september weer eens richting Ahrdal te begeven. Van een wijntje zijn we immers ook niet vies.

In verschillende gidsen lazen we al dat het nogal druk kan zijn op deze route tijdens de wijnfeesten en dat klopt. Overal zie je slierten mensen bovenin de heuvels tussen de wijnranken door achter elkaar aansjokken. We besluiten dus toch maar de fiets te nemen en de Rotweinwanderweg nog even uit te stellen.

Ook met de fiets kun je hier aardig uit de voeten. Er zijn prachtige paden aangelegd, die zich een weg slingeren door het landschap. Je komt door bosachtige omgeving, steekt de rivier zo nu en dan over en je fietst tussen wijnranken door. Af en toe een kleine klim, maar de beloning van de afdaling wacht dan ook gelukkig altijd. We komen echt heel erg weinig mensen tegen in verhouding tot de aantallen die we op de Rotweinwanderweg zien. In september is het weer trouwens ook nog prachtig hier, dus we genieten volop.

Overal staat bij het begin van een dorp wel een oude wijnpers of een eiken wijnvat. Over de terrassen hangen de wijnranken met hun trossen druiven. Overal kun je wijn proeven en natuurlijk kopen. Zelfs in de tuinen van de huizen kun je gewoon een wijntje drinken. Tussen de tuinkassen, de bloemen en het konijnenhok staan dan een paar stoeltjes en oude tafeltjes in het gras. Plastic kleedjes erop en voila, je hebt zo een Federweisser of Federroter* voor je neus staan. We vonden ze allebei lekker.

Mocht je besluiten naar Altenahr te gaan, ga dan niet in het weekend, want dan is het inderdaad erg druk.

* Federweisser is geen druivensap en ook geen wijn. Federweisser is eigenlijk jonge, nog gistende most, met nog weinig alcohol. Het is licht zoet van smaak, licht bruisend door het vrijkomende koolzuurgas en troebel door de nog actieve gist. Het alcoholpercentage is bij aanvang nul. Dit loopt gedurende een drietal weken op tot rond de negen á negen en half procent. Federrot is gemaakt uit blauwe druiven en licht rood van kleur. 

Volkskrantreizen.nl, september 2010

Voor meer informatie over Altenahr klik hier.

Vorig verhaal
«
Volgend verhaal
»

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *