We lopen de trap af om een blik te werpen over ijsgigant Perito Moreno, waarschijnlijk de meest fotogenieke gletsjer ter wereld. Vanwege de constante aanvoer van sneeuw lijkt dit ook de enige gletsjer ter wereld die groeit. Hij lijkt dus ongevoelig voor klimaatverandering en is maar liefst vijf kilometer breed, 60 meter hoog en zo’n 20 kilometer lang. Maar daarover later meer.
Vlak voor het centrum van El Calafate zien we ze weer: de rode bouwsels of kapelletjes die we al eerder zagen bij de grenzen van de stad. Ze blijken ter ere van Gauchito Gil (beschermheilige van reizigers) te zijn. In gebrekkig Engels vertelde de vrouw van het jonge stel, dat ons in Ushuaia een lift gaf, ons hierover. Nu zie ik het ook. En snap ik het pas. Wat bijzonder zo’n gebruik.
El Calafate
We rijden het centrum van de stad binnen. Hier slapen we twee nachten met als voornaamste reden een bezoek aan Perito Moreno. Langs de hoofdstraat spot ik vogels in een voortuin: Chileense kieviten. Ze zijn veel groter dan hun Europese broertjes en zusjes en ze zijn prachtig.
Aan het eind van de middag verkennen we het stadje en horen we opeens een hoop lawaai in de immense naaldbomen een eindje verderop. Ik moet even zoeken, maar dan zie ik het: grote gele vogels met reusachtige kromme snavels nestelen hier volop. Het is hier op het zuidelijk halfrond ook lente in september. Een fascinerend schouwspel. Het blijken geelhals ibissen te zijn en we zullen er later nog veel meer aantreffen.
Perito Moreno
De volgende ochtend rijden we vroeg weg: het is nog zo’n anderhalf uur rijden naar de gletsjer en we willen de toerbussen voor zijn. Ook al is het nog geen hoogseizoen, er zullen vast meer belangstellenden zijn. Dat blijkt mee te vallen. We lopen bijna alleen de boardwalk op of liever gezegd de trappen af. Wat we dan zien hadden we in onze stoutste dromen niet durven hopen. Een diepblauwe ijsmassa rijst op uit het turquoiseblauwe water. Het piept en het kraakt. En al snel horen en zien we met veel kabaal een stuk ijs afbrokkelen en in het water storten. Echt spectaculair!
Boottocht Perito Moreno
Maar eerst moeten we nog naar de boot, waarmee je de gletsjer van de zuidkant bekijkt. Dan ben je ook nog dichter bij het ijs. Muts en handschoenen gaan aan en varen maar! Er hangt lage mist boven de gletsjer en hier en daar drijven blauwe ijsschotsen in het water. Hoe dichterbij we komen hoe indrukwekkender het wordt. Als we stil liggen beneemt Perito Moreno me de adem: 60 meter is echt veel hoger dan ik dacht.
Boardwalk Perito Moreno
Na de boottocht gaan we terug naar de boardwalk aan de noordkant van Perito Moreno. Hier zijn de wolken intussen opgelost en schijnt de zon. We lopen de trappen af, steeds verder naar beneden en blijven op elk niveau plaatjes schieten. We krijgen er geen genoeg van. Nemen nog een trap en nog een trap en vergeten bijna dat we straks weer terug omhoog moeten. Eind van de middag hebben we volgens onze telefoons dan ook 48 verdiepingen gelopen.
Als we wegrijden kijken we nog eenmaal om naar dit wereldwonder. Wat een dag!
Op de terugweg naar El Calafate lijkt het lange pampagras in de verte te bewegen. Als we stoppen zien we het pas goed: tussen de wollige Patagonische schapen door scharrelen grote vogels. Geelhals ibissen! Dus hier zijn ze overdag!
Nog geen kilometer verderop stoppen we weer: er zit een grijze arendbuizerd rustig op een struik. Als ik hem op de plaat wil vastleggen vliegt hij weg. Jammer dan! Alhoewel: op een paaltje nog dichterbij neemt hij uitgebreid plaats en poseert als een volleerd model voor de camera.
Diner
’s Avonds worden we warm onthaald door Zahir van restaurant Kau Kaleshen. Hij spreekt goed Engels en zijn grootvader komt uit Syrië, maar die heeft hij zelf nooit ontmoet. Hij raadt ons verschillende gerechten aan en die smaken echt goddelijk. Zahir vertelt ons dat het erg rustig is nu begin oktober. Normaal is dat hoogseizoen. ‘Het is ook allemaal zo duur geworden in Argentinië, de mensen kunnen het bijna niet meer betalen’. Op het eind worden we nog verwend met een sparkling wine van het huis: ‘iedereen die het drinkt komt terug naar Calafate’. We zullen zien …
De volgende ochtend nemen we eerst nog kort een kijkje bij Lago Argentino en daarna rijden we terug naar de luchthaven van El Calafate. Puerto Madryn wacht op ons. Aan de kust gaan we hopelijk nog het nodige wildlife zien. Daarom: stay tuned!
Info:
- Calafate Hostel heeft ook privé kamers en is een gezellig en goedkoop onderkomen in het centrum;
- Dineren kan dus heerlijk bij restaurant Kau Kaleshen;
- Entree tot Parque Nacional Los Glaciares aan de zuidkant vanaf El Calafate was 30.000 pesos p.p. (ca. € 22,50 );
- De boottocht kostte begin oktober 2024 60.000 pesos p.p. (ca. € 45);
- Je moet goed ter been zijn om Perito Moreno van alle kanten/hoogtes te kunnen bekijken. Er is wel een lift, maar daarmee bereik je niet alle niveaus.
Dit is een verhaal uit een serie van zes over onze rondreis door Argentinië. Deel 1 vind je hier.
20 november 2024.