Noord-Portugal leent zich uitstekend voor hikes in de woeste natuur. Er zijn verschillende natuurparken met ieder hun eigen habitat. Alle uitgezette wandelingen worden er uitstekend aangeduid. Dus verdwalen doe je nauwelijks tijdens het wandelen hier.
Overal is wel een zogenaamde PR route te vinden. Ze worden aangegeven met een geel rode streep. Zelfs als je een verkeerde afslag neemt staat er een kruis door die strepen getekend. Ik heb veel gewandeld in verschillende landen en hier staan over het algemeen de routes behoorlijk goed aangegeven. Desondanks hebben we soms meer gelopen dan vermeld stond voor de route. Gelukkig houden we daar vaak rekening mee en vertrekken we meestal ’s ochtends vroeg.
Hieronder vind je tips voor mooie routes die wij in september hebben gelopen. En let op: in deze maand zijn bosbranden nog steeds een veelvoorkomend fenomeen in Portugal. In september kan het nog lekker warm zijn. Voordeel is wel dat de overdadige hitte van de zomer – waarin het op sommige plaatsen maar zo 40 graden kan worden – gelukkig verdwenen is.
Nog een tip vooraf: neem altijd eten en drinken mee voor tijdens het wandelen, want dat is niet tot nauwelijks te verkrijgen. Dat geldt voor alle beschreven rondwandelingen.
Wandelen in Parque natural de Montesinho
Dit extreem rustige en ongerepte park is niet ontwikkeld voor toerisme. Staan de pijlen tijdens de route dus vaak duidelijk op stenen, bomen of borden, het verkrijgen van informatie daarover tevoren is veelal lastiger. Kaarten zijn nauwelijks verkrijgbaar. Op een camping in Gondesende* staat wel een duidelijke overzichtskaart van een aantal wandelingen. Er is eventueel ook een VVV-kantoor in Braganca, dat tussen de middag gesloten is, net als op zaterdagmiddag en zondag de hele dag. Je hebt wel een auto nodig om in Montesinho te komen want in dit park is geen openbaar vervoer.
Wandeling 1 – PR 3
Wij liepen hier de PR 3 vanuit Montesinho, een robuust, oud dorp waar het even zoeken was naar het startpunt. De markering vonden we uiteindelijk bij onderstaand kruis. Overigen liepen wij hem tegen de klok in, omdat de afdaling naar onze mening dan mooier is.
De PR3 is tien kilometer lang en stijgt en daalt ruim 300 meter. Dat is goed te doen. Je hebt mooie uitzichten over de bergen, een meer en vrijwel steeds megarotsen om je heen. Eenmaal mag je door een rotsspleet heen klauteren wat het nog avontuurlijker maakt. Dan loop je door hoge heide en bijzondere vegetatie, je raakt er bijna in verdwaald. De afdaling is waanzinnig: vanaf stenen giganten kijk je weer uit over de andere kant van het dal. Daarna gaat het verder over heupbrede paden door heide, bloemen en struiken. Op het eind tref je een reus van een eik. Een super afwisselende wandeling met vele vergezichten, die in totaal zo’n drie uur in beslag neemt.
Wandeling 2 – PR 12
Vanuit Guadramil liepen we de PR 12. Guadramil oogt nog ouder en verlatener dan Montesinho. Een geliefd onderwerp voor wie van fotografie houdt. Ook hier was het zoeken naar het beginpunt van de wandeling. Aan het eind van de (hoofd?)straat bij het onderstaande bord moet je naar links lopen en links omhoog de berg op.
Hier stijg je even flink. In totaal nog geen 300 meter. Ondertussen geniet je van het uitzicht over de vallei. Boven aangekomen loop je redelijk vlak over een breed pad op een hoogvlakte. Heb je geluk dan zie je hier herten tijdens het wandelen. Ze drinken beneden aan de rivier. Wij zagen er één oversteken. Daarna gaat het langs een dennenbos. Verderop kom je in een dichter loofbos met korstmossen, veenmossen en spagnum op bomen en struiken. Vervolgens gaat het langs een riviertje door het dal en kom je uiteindelijk lager langs de eerste bergwand terug in het dorp.
De PR 12 is iets langer dan tien kilometer en gemakkelijk te lopen op de klim in het begin na. Wel kan het laatste stukje door de vallei langs de rivier erg drassig zijn bij nat weer schat ik in. Je loopt hem in ongeveer 3,5 uur.
Wandelen in Parque Nacional da Peneda-Gerês
Peneda-Gerês is duidelijk meer ontwikkeld dan Montesinho. Toch spreekt men ook hier geen Engels bij het VVV in Terras de Bouro, waar we routes komen zoeken. Wel kregen we een brochure met 14 PR wandelingen en 2 GR (lange afstandswandelingen met etappes). Gelukkig ook in het Engels.
Wandeling 3 – PR 10
De PR 10 – Trilho da Preguica – doet soms aan de jungle denken. Steile hellingen begroeid met struikgewas, vol van kreupelhout, oude eikenbosjes en een slingerende beek/rivier met overdadige mossen en hangplanten op haar rotsige oevers. Heerlijk in de schaduw als het warm is dus. Wie goed oplet kan er kikkers, hagedissen en reuzenlibellen zien. De zes kilometer kost je ongeveer drie uur omdat je iets meer dan 400 hoogtemeters moet overbruggen.
Wandeling 4 – PR 12
Wie de PR 12 – Trilho das Silhas dos Ursos – loopt waant zich soms in Zuidwest Amerika. Je doet drie uur over deze route van ongeveer zes kilometer over en tussen rotsformaties door. Nergens schaduw, dus wie niet tegen warmte kan loopt hem beter later of extra vroeg in het jaar. Je stijgt en daalt in totaal nog geen 300 meter. Langs het pad tref je heide in alle kleuren aan en gaffeldoornen die nog steeds in bloei staan.
In Peneda-Gerês, het enige nationale park van het land, vind je naast fantastische flora ook veel metershoge tropisch lijkende waterpartijen die langs granieten rotspartijen naar beneden kletteren. In de doorzichtige turquoise poelen kun je zwemmen. Kan best gevaarlijk zijn voor wie afdaalt en uitglijdt, dus pas op! Wij bezochten er twee: Cascata do Arado en Cascatas de Fecha de Barjas. Lekker afkoelen na het wandelen.
Wandeling 5 – Covao dos Conchos – Serra da Estrela
In de Serra da Estrela hebben we een ongemarkeerde wandeling gelopen van een beschrijving op internet naar een waterval in een meer. Een waterval in een meer? Jawel, geen natuurlijk verschijnsel en door mensenhanden aangelegd maar daarmee niet minder spectaculair, dachten we. Covao dos Conchos heet hij en het is eigenlijk een tunnel, waarin overtollig water vanuit Ribeira das Naves wordt afgevoerd naar het lager gelegen meer: Lagoa Comprida. De tunnel is meer dan 500 meter lang. Helaas stond het water in het meer lager dan de tunnel hoog was. Maar de spanning op weg ernaartoe (doet ie het of doet ie het niet?) maakt een hoop goed. De hike gaat langs het stuwmeer, tussen hoge dennenbomen en reuzenrotsen door. En lekker klauteren op het eind. De tien kilometer nemen ruim drie uur in beslag. Voor wie hem wil lopen checkt het beste deze site
Parque Natural do Alvao
Onderweg vanuit Vila Real naar Viana do Castelo reden we door dit park waar het ook goed wandelen is. Het ligt op nog geen anderhalf uur rijden van hoofdstad Porto. Helaas paste dit niet meer in ons reisschema, maar wellicht is het een tip voor wie meer tijd heeft. Je ziet er verfrissende watervallen en geitenkuddes, zelfstandig bewaakt door honden. Deze dieren bewaken niet alleen kuddes maar verjagen bijvoorbeeld ook wolven of lynxen. Ze zijn er vaak speciaal voor gefokt. Best eng als je foto´s staat te maken en je vreest dat ze je voor een wolf aan zien!
Eten en verblijf:
*Camping Cepo Verde in Gondesende, Parque Montesinho, heeft slechts 40 plaatsen, is op terrassen gebouwd en voorzien van een overheerlijk restaurant met terras. ‘s Avonds kun je er de zon onder zien gaan boven het prachtige zwembad. De bediening spreekt niet of nauwelijks Engels, maar een gulle lach maakt een hoop goed. De menukaart is wel in het Engels verkrijgbaar (kwamen we bij vertrek achter). Bij de receptie sprak men ook Engels. Saillant detail: in het douchegebouw speelt dag en nacht zachte Portugese muziek.
Hotel Beiro Rio do Geres in Terras de Bouro heeft een heerlijk uitzicht vanuit je kamer over de meren en de bergen eromheen. De gastvrouw en -heer zijn supervriendelijk. Ontbijten op het terras met een waanzinnig panorama. Perfect uitvalspunt om Peneda-Geres te ontdekken. Relaxte ’thuiskomst’ na een lange wandeling.
Vanaf je balkon van Hotel Berne in Manteigas (Serra da Estrela) kijk je uit over het dorp in de voormalige gletsjervallei. Heerlijke bedden en super ontbijt. Het eigen restaurant is prijzig. Ernaast eet je erg lekkere eend voor minder bij een gezellige gastheer (Hotel Vale do Zezere). Aan de overkant van de vallei ligt Restaurante Santa Luzia. Hier heb je vanaf de andere kant zicht op het dal en de bergen eromheen. Vraag een tafel aan het raam achterin en proef het geitenvlees, echt jammie (Rua Doutor Esteves Carvalho nr. 4).
4 oktober 2020