right-arrow

Op zoek naar rust, ruimte en buitensporig ruige natuur?  West-Canada heeft het. Binnen maar ook buiten de Nationale Parken. Je rijdt er honderden kilometers door het groen zonder een dorp tegen te komen. Borden als “check your fuel next service 148 km” of “Caution bears next 10 km” zijn er geen zeldzaamheid.

Tevoren ben ik bang dat ik me in zoveel natuur misschien ga vervelen, maar niets is minder waar. Bij terugkomst in Vancouver na drie weken rondreizen missen we ‘Moeder natuur’ alweer! Canadezen lijken hun flora en fauna goed te bewaren en vooral te respecteren. Zo geldt de regel dat je overal een afstand van minimaal 100 meter tot dieren in acht dient te nemen. En die zijn er legio!

Baaivaren – Victoria – Vancouver Island

We slapen in Steveston, een klein voorstadje van Vancouver met een pittoresk haventje. De volgende dag nemen we iets ten zuiden van Vancouver de ferry naar Vancouver Island. De stad Victoria, onze volgende bestemming, is subliem gelegen, klein, overzichtelijk en oergezellig. En vanaf de haven hier vertrek je voor een walvistocht. Je hijst je in een knalrood ‘Michelinmannetje-pak’ (geen overbodige luxe want de zodiac boot gaat hard en het is best fris half juni op open zee) en off-you-go! Laat je niet bang maken door waarschuwingen over kans op rug- of nekwervelletsel: het valt allemaal reuze mee.

Orca’s

Na een hele tijd varen zien we opeens een groep van zo’n negen orca’s, vlak voor de kust van een eiland op Amerikaans grondgebied, in gestaag tempo voorbij zwemmen. Op behoorlijke afstand uiteraard, dus neem een verrekijker mee of zoom je cameralens lekker ver in. Die tip geldt overigens voor deze hele reis. De orca’s hier zijn residentieel, dus de kans is groot dat jij ze ook ziet als je gaat. Op de terugweg zie je dan waarschijnlijk nog zeehonden, net als wij.

Fisherman’s Wharf Victoria

Uitzichten over zee en rotsen klimmen – Sooke

In East Sooke park, gelegen aan de Pacific, kun je waanzinnig mooi wandelen en klauteren over ruige rotsen en dikke boomwortels. De uitzichten zijn weergaloos en de natuur is er wild en overdadig. Kijk in deze oude bossen ook vooral omhoog: in de toppen van de gigantische bomen houdt zich nog wel eens een Amerikaanse zeearend op. Je passeert verlaten stranden bezaaid met aangespoelde boomstammen, mosselen, krabben en zelfs zeesterren of anemonen in de poeltjes. Mensen zie je er nauwelijks. Bij Beechy Head, waar de grens met de VS erg dichtbij is, lunch je helemaal alleen, zittend op een enorme rots, uitkijkend over zee.

Naar het einde van de wereld – Ucluelet

Via Nanaimo, Little Qualicum Falls (doen, machtig mooie snelstromende rivier door een dal), Mac Millan Provincial Park (indrukwekkende megabomen, helaas wel druk bezocht) en Port Alberni rijden we naar ons huisje voor twee nachten in Ucluelet. Een minidorpje, waar we ons aan het eind van de wereld wanen. Er ligt een watervliegtuig in het haventje en ook hier zie je zeearenden in de bomen in woeste natuur. “See a blow, go slow” hangt er zelfs in de haven als waarschuwing voor de boten. De walvissen zijn hier dus dichtbij. Maar je kunt er ook andere dieren zien. Vanuit Ucluelet vertrekken weliswaar ook beren excursies, maar wij besluiten op aanraden van een inwoner voor Tofino – een half uur verderop – te gaan.

Baaivaren, zeearenden en zwarte beren – Tofino

Tofino: een stuk toeristischer, maar ook magnifiek gelegen met – zo ver je kunt kijken – alleen maar water en groene eilanden om zich heen. We wachten hier op het vertrek van de zodiac op zoek naar (zwarte) beren en zien vlakbij ons een aantal zeearenden visafval verorberen. En dan vaar je door de ontzagwekkende natuur van Clayoquot Sound, zo nu en dan surfend op het golfspoor van de boot voor je. Ook zonder hier een beer te zien is het een waar genot. We turen en turen en zien uiteindelijk een berenmoeder met haar cub uit de dichte bebossing naar het water lopen om het strandje af te schuimen op zoek naar mosselen. En de al rijpe bessen van de struiken, op de rand van bos en water, te verorberen. Op de terugweg ontwaren we weer zeehonden en dit is pas dag vier!!

Little Qualicum Falls

Wandelen aan de ‘Strait of Georgia’ – Nanaimo

Aan de overkant van onze Bed & Breakfast in Nanaimo – gelegen in een heuvelachtige woonwijk die uitkijkt over de ‘Strait of Georgia’ –  staan herten in de voortuin te snoepen van de kersen die onder de boom liggen. ’s Ochtends vroeg bewonder ik de oranje zonsopgang boven het water beneden. De zon werpt lange schaduwen over de gigantische rotsen en super de luxe huizen hier. We maken wandelingen in Neck Point Park, waar we de vermeende otters helaas missen. In Piper’s Lagoon Park is het klimmen over rotsen en genieten van gigantische eikenbomen, heerlijk uitkijken over de zeestraat van Georgia, grote hoeveelheden drijfhout op de strandjes en zicht op oude verlaten gekleurde vissershuisjes. En dan begint het te regenen en houdt het niet meer op.

Sneeuwwandelen en bergmarmotten – Whistler

De lucht is lichtblauw en de zon schijnt weer als we op de ferry terug reizen naar het vasteland. Via de ‘Sea to Sky highway’ rijd je eerst langs azuurblauwe wateren, kun je stoppen en wandelen bij watervallen en klim je langzaam omhoog de bergen in.

Peak to Peak Gondola

We navigeren uiteindelijk naar ons hotel in Olympisch dorp Whistler. Een toeristenkermis vergeleken bij de eerdere rust, maar wat een gezellige levendigheid hier. We eten er in de zon op een terras (wel reserveren natuurlijk!). De Peak to Peak Gondola, die Whistler Mountain over 4,4 kilometer verbindt met Blackcombe Mountain en tot 2017 de langste niet ondersteunde kabelbaan ter wereld was, is de volgende dag een waarlijk feestje. Je vliegt over de bomen onder je en geniet van fenomenale panorama’s.

Blackcombe Mountain

Op Blackcombe mountain blijkt door werkzaamheden en sneeuw helaas een aantal trails afgesloten. Maar dat mag de pret niet drukken.  We lopen door hoge sneeuwwallen Whistler Mountain op en zien een grote familie bergmarmotten (Hoary marmots) op de rotsen onderweg met de Glacier Express. Onder de kabelbaan terug naar Whistler zien we een zwarte beer staan en een paar meter verderop mountainbiken de jongens vrolijk naar beneden. Zo dichtbij is hier de natuur dus!

Hoary marmot op Blackcombe Mountain

Azuurblauwe meren, coyote en canyons

Onderweg naar Kamloops kun je hiken bij de drie Joffre Lakes in het gelijknamige provinciale park. Een ontzettend mooie, steile en vermoeiende wandeling. En een absolute aanrader: wat een kleuren hebben de meren hier! Weer op weg zien we een coyote langs de weg aan de rand van het groen staan. Hierna verandert het landschap behoorlijk. Het wordt steeds droger en we komen uiteindelijk in een soort van canyon terecht bij Lillooet. De vergezichten onderweg zijn magnifiek en doen een beetje denken aan die van Zuidwest Amerika, maar dan net weer anders. Aangekomen in Clearwater, eten we weer buiten op een terras. Ditmaal bij een camping aan Dutch Lake.

Taigagaai bij Upper Joffre Lake

Watervallen, zeearend, eekhoorns – Wells Grey

In Wells Grey National Park (hierna te noemen NP) wandelen we langs de enorme hoeveelheid aan watervallen hier. Wat een indrukwekkend stuk natuur. De panorama’s zijn weer onnavolgbaar en de eekhoorntjes dansen er om ons heen. Hoogtepunten zijn: Dawson Falls, Spahats Creek Falls en vooral Helmcken Falls. Doe hem ook vooral in deze volgorde, dan neemt het spektakel alleen maar toe. Voor wie er misschien niet genoeg van kan krijgen: Silvertip Falls is ook nog een fikse klim. ´s Avonds dineren we weer bij de camping in Clearwater. Onze idylle wordt ditmaal echter wreed verstoord als een kuiken van een hier rondzwemmende moeder eend wordt gegrepen door twee samenwerkende jagers (zeearenden). 

Beer en visarenden – Jasper

Onderweg naar Jasper NP kun je op berenexcursie bij Blue River. We nemen voorin plaats op de lange boot en genieten van de bergen om ons heen. Op een boomtop ontwaren we een visarend. Ze bleken hier bijna uitgestorven maar wonder boven wonder komen ze er weer bovenop. De rivier stroomt steeds harder en dan zie ik opeens, tussen het hoge gras op de hoge oever, een kastanjebruine beer. Ze kijkt me ietwat verbaasd aan. Meteen daarop gaat de boot volop in de achteruit en drijven we de rivier terug af. Wat een glorieus moment! En wat goed dat ze de beren behoeden voor een al te makkelijke omgang met de mens hier.

Mount Robson

Iets later lunchen we bij Tete Jaune aan de mooie Fraser River en maken we nog een tussenstop bij Mount Robson, de meest prominente berg in de Rocky Mountains. En dan verlaat je de provincie British Columbia.

Maligne canyon wandelen en meren – Alberta

Doen deze wandeling in de provincie Alberta! Je volgt de rivier en loopt door de canyon. Hier is een stuk minder reuring dan bij Johnston canyon in Banff NP (zeker als je hem helemaal uitloopt) en wij vonden hem ook mooier. Een tussenstop bij de overlopen parkeerplaats bij Medicine Lake kun je best achterwege laten, net als het rondje lopen bij Maligne Lake, waar mensen zich verdringen om tickets voor de boot te bemachtigen. Ook voor een kopje koffie sta je hier in de rij. Toch is het een mooi meer.

Bevers, beren, herten en elanden

De tweede nacht slapen we buiten Jasper NP. Het is te vol, mede door Canada Day. De weg naar Hinton blijkt verrassend wonderschoon. Hier bezoeken we de Beaver Boardwalk, aangelegd door locals. Ondanks dat een familie mij waarschuwt dat ze bijna alleen maar ’s nachts te zien zijn, lopen we vrolijk door over deze boardwalk boven het moeras. En wonder boven wonder zwemt er opeens een bever recht op mij af, met takken in zijn bek, bouwend aan zijn burcht. Ik had het niet durven dromen, wat hebben wij een geluk!

Jasper NP

De volgende dag zien we verschillende zwarte beren, herten en wapiti herten in Jasper National Park. Ook treffen we er een moeder eland met haar twee jongen en hiken we ‘The valley of the five lakes’: ieder meer heeft hier zijn eigen kleur. Je struikelt er bijna over alle eekhoorntjes en we verdwalen, waardoor de hike twee keer zo lang duurt als gepland. Bij schemer maken we ons stiekem zorgen over die verse berenpoep op het pad.

Watervallen, gletsjers en prairiedogs – Icefields

Dit hoogtepunt van de Rocky Mountains, de Icefields Parkway, een van de hoogste wegen van Canada, is alleen met superlatieven te beschrijven. Watervallen, meren, vergezichten: rijdend over deze weg waan je je in dromenland. Wat een schoonheid omringt je hier, met deze machtige bergen begroeid met ijs. En al is de Columbia Icefield, het grootste ijsveld van de Rocky Mountains, al behoorlijk teruggetrokken, het blijft een overdonderende ervaring hier aan zijn voet te staan. Op de grens van Jasper NP en Banff NP hiken we de Parker Ridge Trailway steil omhoog met een fantastisch uitzicht. Aangekomen bij de top staren prairiedogs ons vanuit hun holen aan. Onderweg naar Canmore passeren we de onwaarschijnlijk maar schitterend groen gekleurde Bow River: wat een juweeltje!

Lake Louise

De Bow Valley Parkway had veel wild beloofd, maar wij zien er helemaal niets. We bezoeken het buitensporig mooie Lake Louise en natuurlijk is het hier druk. Voor het maken van een foto moet je mensen zien te ontwijken maar gewoon doorlopen loont de moeite. Aan de andere kant van het meer wordt het steeds rustiger en op enig moment kunnen we helemaal alleen van het ontstellend mooie uitzicht genieten. Hoewel … de eekhoorntjes dansen ook hier graag met je mee.

Lake Louise

Watervallen en rivieren – Yoho NP

Emerald Lake, terug in British Columbia, vereert je met een heerlijke rondwandeling. Bloemen bloeien hier in alle kleuren (je ziet er zelfs wilde rozen, waar de provincie Alberta om bekend staat) en het meer zelf schittert je in een onvoorstelbare smaragdkleur tegemoet. Hier tref je gelukkig geen taferelen als bij de andere meren. Er zwemt een prachtig eenden paar met hun kuiken midden op het meer. We genieten van deze rust.

De kracht van water

Verbaas je daarna over de kracht en vooral witte kleur van het water bij ‘the Meeting of the Waters’, daar waar Yoho River en Kicking Horse River bij elkaar komen. Bijna niemand klimt er over rotsen naar beneden, maar doe het vooral wel, het is de moeite meer dan waard! Dit minder bekende en bezochte National Park is echt fantastisch om in rond te rijden. Het water van ‘Takkakaw Falls’ zie je al van veraf uit de hoge rotsen naar beneden vallen als je er naartoe wandelt en ook de zogenaamde ‘Natural Bridge’ is een plaatje: loop hier spannend over de rotsen tussen de kolkende watermassa om je heen.

Veel wandelingen in Glacier NP

Vandaag lopen we meerdere trails: Bear Creek, Meeting of the Waters, Loop Brook, Rocky Garden en Hemlock Grove Trail, de meeste nadat we Rogers Pass en het verrukkelijke bezoekerscentrum alhier zijn gepasseerd. Deze pas door de Selkirk mountains om van Revelstoke naar Golden te komen werd ontdekt door Major Rogers, werkzaam voor de Canadian Pacific Railway. Als je de Loop Brook Trail volgt zie je daar nog restanten van. Je loopt hier tussen oude verlaten staanders van de historische spoorweg. In het bezoekerscentrum zijn vrijwel alle dieren, die je waarschijnlijk niet (allemaal) in levenden lijve zult aantreffen tijdens je wandelingen, uit dit gebied opgezet. De trails hier verschillen ieder van natuur en sfeer in dit onbekende, maar voor ons zeker niet onbeminde, National Park.

Countrymuziek Mount Revelstoke NP

Revelstoke is een gekleurd, gezellig wildwest stadje onderaan Mount Revelstoke en gelegen aan Columbia river. Het is er warm en er is weer wat leven: ’s avonds treedt er een band op in de muziektent. Een welkome afwisseling tijdens onze roadtrip door overweldigende natuur en gebrek aan bebouwing.

Prairiedogs

’s Ochtends vroeg rijden we de imposante berg op en hoe hoger je komt hoe meer sneeuw je ziet. De trails boven blijken pas een dag daarvoor heropend te zijn. Machtig mooie vergezichten begeleiden ons bij het ontdekken van deze berg. We lopen tussen gele bloemen (bears love them) en groenblauw smeltwater in de sneeuw. Ook zien we weer prairiedogs en hier en daar blijkt een hol uitgegraven, waarschijnlijk door berenklauwen. Overal zien we groene sprietjes tussen de sneeuw opduiken, de late lente lijkt hier op gang te komen.

Mediterraan en dikhoornschapen

De weg naar Kelowna maakt indruk: vergezichten over rotsen, bergen, druivenvelden en meren. De temperatuur loopt ook behoorlijk op: was het vanochtend nog 7 graden op Mount Revelstoke, intussen liggen we met 32 graden op het strand van Wood Lake en wanen ons aan een Noord Italiaans meer.

Fietsen

’s Avonds rijden we een rondje door Knox Mountain Park en zien we herten. We huren ook nog mountainbikes bij Myra Canyon. Je fietst hier over oude spoorbruggen langs de vallei. De uitzichten zijn er geweldig en bij terugkeer wordt ons gevraagd of ‘we lekker gefietst hebben’: het blijken Nederlanders die hier al 19 jaar wonen en de fietsen verhuren. ‘s Middags besluiten we richting Bear Creek Provincial Park te rijden. Ver hoeven we niet voor wildlife want al gauw steken er dikhoornschapen in groten getale de weg over.

Dikhoornschaap

Enge wegen en eland – Manning Park

Ergens tussen Kelowna en Hope zien we een eland langs de weg staan. Een stuk verderop springen er herten met jongen uit de rivier als we voorbijrijden. In Manning Park rijden we een berg op. Een zandweg zonder wegafzetting whatsoever leidt ons naar de cascade lookout. We komen hier voor de beloofde bloemenvelden, maar die blijken nog niet zo ver. Dan moeten we hoog zomer terugkomen. Toch is onze wandeling over de bergrand (paintbrush trail) de moeite waard, zeker omdat we er een reusachtig soort hoen in de boom zien waarvan een Canadees zegt deze hier nog nooit eerder gezien te hebben.

Rambo tunnels en springende zalmen – Hope

Hope, een klein, verlaten en wat vervallen stadje in de vallei van Fraser River oogt mistroostig. Maar de omgeving is geweldig: de Othello tunnels uit de film ‘First Blood’ willen we hier maar wat graag zien. Je loopt er naartoe tussen reusachtige bomen en rotsen begroeid met mos en varens.  De zalmen zwemmen hier stroomopwaarts om te paaien en dit spektakel kun je voor je ogen zien gebeuren. Wat een wonderbaarlijk tafereel om hier vanaf de houten spoorbrug de reusachtige zalmen beneden hun leven te zien wagen om iedere rots en waterval weer opnieuw te moeten passeren. Eenmaal thuis kijken we Rambo graag nog eens terug: we herkennen veel en in de winter blijkt Hope nog troostelozer.

Stukje cultuur en snel weer naar natuur

Vancouver valt ons hard. Auto’s, files, stoplichten, veel mensen: we zijn het ontwend. Dus besluiten we, na het bekijken van het gezellige Granville Island de dag ervoor, naar Lynn Canyon te gaan. Het is zondag en daar dus ook bedrijvig, maar wandelen in het groen is altijd beter dan in de stad. Er hangt een prachtige loopbrug en het is er heerlijk met deze warmte, onder de bomen, tussen de bergen, langs het stromende water.

Fietsen

De laatste dag fietsen we van Granville Island langs de kust naar Stanley Park (voor alle totempalen) en via downtown weer terug. Voordat we aan het eind van de dag onze bikes weer inleveren steken we nog even de brug over naar Kitsilano Beach Park. En dan zijn we moe, het is goed geweest.

Als je drie weken hebt en veel wilt wandelen zoals wij, wordt het lastig kiezen welke plekken en parken je wilt gaan bekijken. Wij wilden vooral veel van Vancouver Island zien, maar de Rocky Mountains lokten natuurlijk ook. Het werd een combi van beiden.

Route

We zijn gestart in Vancouver en via Victoria deden we Ucluelet en Nanaimo aan (Pacific Rim National Reserve), waarna we Vancouver Island weer verlieten. Via Whistler, Kamloops en Clearwater bezochten we Jasper National park (hierna te noemen NP) en in Banff NP verbleven we in Canmore. Na Yoho NP reden we naar Golden en vanuit daar ging het door naar Glacier NP en Mount Revelstoke NP. Van Sicamous door naar Kelowna en toen arriveerden we in Hope: de laatste plaats voordat we vanaf Vancouver weer naar huis vlogen.

Verblijftips:

Victoria – Robin Hood Motel: schoon, ruim, vriendelijke receptie en betaalbaar. Je hebt ook een koelkast op je kamer en er is een klein algemeen terrasje.

Ucluelet – Reef Point Cottages: schattige vrijstaande huisjes waarin je eventueel ook kunt koken. Let hier wel op inschrijf- en vertrektijden, want de receptie is niet van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bemand.

Whistler – Aava Whistler Hotel: redelijke luxe tegen betaalbare prijzen, midden in het centrum. Er zijn luxe supermarktjes in dit dorpje waar je lekker brood kunt halen, een rijkdom in dit deel van Canada.

Jasper – Fitzhugh House: super schone en moderne b&b in de kelder van een huis. Heerlijk bed en een vriendelijke ontvangst. Op loopafstand van het centrum.

Revelstoke – The Cube Hotel: superschattig budget hotelletje in het centrum. Kleine, propere kamers met gedeelde superschone douches en een gezellige ontbijtruimte waar je zelf alles mag meenemen.

Kelowna – Wild Nature Bed & Breakfast: iets buiten Kelowna in de bergen, wonderschoon gelegen, ruime schone kamer en vriendelijke ontvangst met prima ontbijt.

Restauranttips:

Hope – Kimchi Korean & Japanese restaurant: verrukkelijke schotels met sushi, gefrituurde groenten/ schaaldieren, soep en frisse salade. Simpel restaurantje met bescheiden prijzen en bediening.

Golden – The wolf’s Den: een heerlijke wild west saloon, alles is van hout en de burgers zijn er overheerlijk. De bediening is gezellig.

Revelstoke – Craft Bierhaus : eet hier vooral de Sesame Crusted Seared Yellowfin Tuna, hij is meesterlijk! En neem er geen voorgerecht, want je krijgt meer dan genoeg. Ze brouwen er uiteraard ook bier, wat prima te drinken is en: er is een terras!

Clearwater – Painted turtle restaurant: superterras aan het water met heerlijke (gezonde) gerechten en een fraai uitzicht over het meer, gelegen aan de ingang van Dutch Lake Resort & RV Park. Gemoedelijke prijzen en bediening. Wel muggenspray meenemen!

In Whistler, Jasper en Kelowna zit Earl’s, een ketenrestaurant met supervriendelijke bediening en terras, waar je vooral de Poke Bowl moet proeven. Gezond, niet duur en waanzinnig lekker! In Vancouver is ook een Earl’s maar die viel ons zwaar tegen.

Voor Nationale Parken heb je een pas nodig. Raadpleeg hiervoor: Parks Canada

Provinciale parken zijn gratis.

Je hebt ook een visum nodig. Kijk maar eens op: Government of Canada visas

Raadpleeg voor de orca-excursie: Prince of Whales

Zie voor de berenexcursies:

Remote Passages

en Blue River

29 december 2018

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *